Sang Kancil berasa amat lapar.sudah puas dia mencari makanan di dalam hutan namun tiada makanan yang ditemukan.Tiba-tiba Sang Kancil ternampak buah rambutan yang lebat di seberang sungai.Sang Kancil menggaru-garu kepala kerana menghadapi kesukaran untuk ke sana.Akhirnya,Sang Kancil mendapat satu akal.Sang Kancil pun menjerit memanggil Sang Buaya.kemudian,Sang Buaya pun muncul.Sang Kancil memberitahu kepada Sang Buaya bahawa dia ingin ke seberang sungai.
Sang Buaya sudi untuk menghantar Sang Kancil ke seberang tanpa apa-apa balasan.Sang Kancil menerangkan bahawa dia akan berkongsi Buah Rambutan dengan Sang Buaya.Apabila tiba di seberang sungai,Sang Kandil berterima kasih kepada Sang Buaya.Sang Kancil segera mengambil beberapa biji rambutan lalu diberikan kepada Sang Buaya.
|
Lyana Dania